09. De Commando-eenheden vroeger en nu.
N°10 Inter-Allied Commando.
Het Nr 10 I A Commando werd gesticht in de lente 1942, het bestond uit « Troops » (+/- een honderdtal manschappen) van verschillende nationaliteiten elke troop had zijn eigen nummer.
De «1ste Troop » was de Franse en de eerste opgerichte in mei 1942 onder het bevel van de Commandant (Majoor) KIEFFER. Ze was opgericht met matrozen.
Daarna de « 2de Troop », nederlanders onder het bevel van de Kapitein MULDERS.
DE « 3de Troop », ook « X-Troop » was bevolen door Bryan HILTON JONES (UK) en genoemd bestond uit Duitsers en Oostenrijkers (bijna allen joden), alsook Hongaren, Roemenen en Tsjechoslowaken, iedereen sprak Duits. Geen enkele maakte illusie over zijn lot in geval van gevangenschap door de Duitsers. De « X-Troop » werd niet gebruikt als specifieke gevechtseenheid. Kleine groepen vergezelden de andere « Troops » in het gevecht en dienden als tolken voor het verhoor van de gevangenen, ontcijferen van documenten enz…
De « 4th Troop », de Belgische was bevolen door de Kapitein Georges DANLOY.
De « 5th Troop » was Noors en bevolen door de Kapitein HAUGE.
"> De « 6th Troop » was Pools en was bevolen door de Majoor SMROKOWSKI.
> De « 7th Troop » was Yougoslavisch.
">
De « 8th Troop » was Frans en werd pas opgericht in mei 1943, ze was bevolen door de Luitenant TREPEL die voordien de tweede commandant was van de Commandant KIEFFER.
Staande, van links naar rechts.
Kapitein E.F. LUTYENS (LO BE Troop) – Kapitein CLARCKE (Adjutant (S1)) – LtKol Dudley LISTER (CO 10 IA) – Majoor P. LAYCOCK (2ic) – Kapitein Bryan HILTON JONES (OC X-Troop) – Kapitein HODGES (MO).
Zittend, van links naar rechts.
Luitenant WOLOSZOWSKI (2ic PO Troop) – Kapitein MULDERS (OC NL Troop) – Kapitein G. DANLOY (OC BE Troop) – Kapitein HAUGE (OC NO Troop) – Commandant (majoor) P. KIEFFER (OC FR Troop).
4th Troop of N°10 Inter-Allied Commando.
In juli 1942 wordt er in Groot-Brittannië een Belgische Troep opgericht die deel uitmaakt van het 10de Intergeallieerde Commando. Een honderdtal vrijwilligers, onder hen zeven officieren, die gerekruteerd werden in de eenheden van de Belgische Strijdkrachten in Groot-Brittannië, ondergaan een strenge training in het "Commando Basic Training Center" van Achnacarry in Schotland. De 4de Troep, onder bevel van Kapitein Georges DANLOY, behaalt er de groene muts.
Na deze opleiding, installeert de 4de Troep zich te Abersoch in het Noorden van het Land van Wales om er de training verder te zetten. Zij verblijft eveneens te Porthmouth en Plymouth (opleiding amfibie) en te St Ives (rotsbeklimming).
In september 1943 scheept de 4de Troep in naar Noord-Afrika (streek van Algiers) en komt onder bevel van de "2de Commando Brigade". Einde november, begeeft ze zich naar Italië.
Op maandag 13 december om 13 uur wordt de 4de Troep in operatie ingezet en is aldus de eerste Belgische Eenheid van de Landmacht die het gevecht herneemt na de capitulatie van het Belgische Leger in 1940. Zij maakt deel uit van het VIIIste Leger en wordt in Italië op het front van de rivier Sangro ingezet om er patrouilles en raids uit te voeren, vooral in de bergachtige sectoren van Avellana en Montenero. Daarna wordt ze ingezet op het front van het Vde Leger en neemt deel aan de overschrijding van de Garigliano en aan de verovering van de Minturno en de Monte Ornito.
In maart 1944, opereert de 4de Troep in Joegoslavïe op het eiland Vis en neemt deel aan de verdediging van het eiland, voert bestokingsacties uit op de buureilanden en organiseert enteringsacties op vijandelijke bevoorradingsschepen.
De eenheid keert vervolgens naar Groot-Brittannïe terug van waaruit ze in juni 44 een verkenningsraid uitvoert op het eiland Yeu.
Op 1ste november 1944 nemen de Belgische Commando's deel aan de ontscheping op het eiland Walcheren dat bevrijd wordt na bittere gevechten.
In januari 1945, krijgt de 4de Troep versterking van 250 nieuwe Belgische Commando's die in de herfst van 44 in Belgïe werden gerekruteerd en van Achnacarry terugkwamen.
In april 45 voegt de 4de Troep, die sindsdien de naam van "Onafhankelijke Commando Eenheid" krijgt, zich bij de 1ste Commando Brigade, in het Noorden van Duitsland en eindigt de oorlog aan de Baltische kust. Zij wordt in mei 45 gelast met een veiligheidsopdracht in Schleswig-Holstein, de jacht op de nazi’s en de gevangenneming van Belgen die het nazi uniform droegen ; zij nemen ondermeer Majoor SBH HELLEBAUT gevangen, commandant van het “Légion Wallonie”.
Op 15 mei 1945, verwerft de Eenheid de rang van "Regiment Commando".
Drietalig was de "4th Troop" samengesteld uit franstalige en nederlandstalige Belgen, alsook engelstaligen uit de Angelsaksische landen ; de voertaal in het "N° 10 Inter-Allied Commando" was het Engels.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
HET "2ème BATAILLON DE COMMANDOS".
In september 1945 komt het Regiment Commando terug naar België en huisvest zich te Marche-les-Dames en Namen en later eveneens te Seilles.
Bij besluit van de Regent wordt het Regiment op 26 augustus 1946 een Standaard toegewezen en in oktober van hetzelfde jaar overhandigt de Prins Regent deze Standaard aan Luitenant-Kolonel Georges DANLOY gedurende een plechtigheid die plaats heeft op het Paleis van Brussel.
Op 1 april 1951, wordt de benaming Regiment Commando vervangen door "Bataljon Commando". Gedurende enkele maanden draagt het de naam "1ste Bataljon Commando" .
In 1955, bij de vorming van het Regiment Para-Cdo wordt zijn definitieve benaming het "2de Bataljon Commando".
Vanaf 1953 neemt het 2de Bataljon Commando actief deel aan de "Afrikaanse Periode" door de opleiding te verzekeren van talrijke detachementen die voor de Basis van Kamina, de Basis van Kitona en Ruanda bestemd zijn.
In die tijd was het Bataljon samengesteld uit twee fuselier-Compagnies (1ste en 2de Compagnie) een Staf en Diensten-Compagnie en een Compagnie Zware Wapens (Peloton Mortier, Peloton Recce en Peloton Pionnier).
Ten gevolge van de muiterij in januari 1959, wordt het Bataljon spoedig naar Leopoldstad gezonden waar het ongeveer een maand verblijft. De dienstplichtigen en een gedeelte van het kader zullen vervolgens het 4de Bataljon Commando vormen dat zich te Kitona in de Neder-Kongo vestigt.
In februari 1960, begeeft het 2de Bataljon Commando zich naar Kamina (de dienstplichtigen hebben drie maanden dienst) het blijft twee maanden om zijn opleiding verder te zetten (para brevet) om daarna naar Kitona te worden gestuurd om het 6de Bataljon Commando te vormen.
Tot februari 1962 vormt het 2de Bataljon Commando kader en dienstplichtigen om ze vervolgens aan het 4de Bataljon Commando af te staan dat in Ruanda gestationneerd is.
Na de "Afrikaanse Periode" wordt het 2de Bataljon Commando omgevormd in drie fuselier-Compagnies (12, 14 en 16de Compagnie) en een Staf en Diensten Compagnie.
Opdrachten DRAGON ROUGE et DRAGON NOIR.
|
|
Van 16 tot 30 november, nemen een gedeelte van de Staf en de 12de Compagnie samen met het 1ste Bataljon Para deel aan de humanitaire operatie te Stanleystad en Paulis in Congo. Het detachement krijgt een eervolle vermelding op het Dagorde van de Krijgsmacht. |
Stanleystad.
… De 12de Compagnie van het 2de Bataljon Commando.
"Heeft, van 24 november tot 27 november 1964, in hoge mate blijk gegeven van koelbloedigheid, dapperheid en tucht, bij het uitvoeren van een delicate en gevaarlijke bevrijdingsopdracht van Belgische en buitenlandse burgers die te Stanleystad en Paulis als gijzelaars waren gevangen gehouden".
Van juni tot augustus 1974, voert een detachement (30) een humanitaire opdracht uit ten voordele van de verhongerde bevolking van de Sahel.
Opdracht RED BEAN.
|
|
In 1978, nemen 216 mannen (de 14de Compagnie en het Peloton Mortier) deel aan de humanitaire operatie in Shaba "Red Bean". Het detachement krijgt een eervolle vermelding op het Dagorde van de Krijgsmacht. |
Kolwezi.
… De Compagnie ATk Para-Commando.
… De 14de Compagnie en het Peloton Mortier van het 2de Bataljon Commando.
"Van 19 mei tot 10 juli 1978, blijk hebben gegeven van een opmerkelijke koelbloedigheid, van tucht en doeltreffendheid in het volbrengen van een bevrijdings en beschermingsopdracht van de Belgen en de buitenlanders wier leven in Shaba en meer in het bijzonder in Kolwezi bedreigd werd".
Opdracht GREEN APPLE.
|
|
In 1979, ontvangt het 2de Bataljon Commando de opdracht de Zaïrese Strijdkrachten op te leiden, zij is gekoppeld aan een afschrikkingsopdracht in Neder-Zaïre. Deze krijgt de codenaam "Green Apple". Het Bataljon krijgt de basis van Kitona als standplaats vanaf 12 februari en verblijft er tot 30 maart |
In 1985 wordt het Bataljon in versterking geplaatst van de Rijkswacht en voert veiligheidspatrouilles uit om de bevolking tegen aanslagen van terroristen (C.C.C.) te beschermen.
In 1990, op 4 oktober, operatie "Green Beam", het Bataljon versterkt met één compagnie van het 3de Bataljon Para en één peloton van het Recce Escadron Para-Cdo, wordt naar Kigali te Rwanda gestuurd. Opdracht: het vliegveld bezetten en houden, dit om de Tutsi opstandelingen te beletten zich er meester van te maken en tevens de evacuatie van de Belgische onderdanen mogelijk te maken. De opdracht eindigt op 31 oktober.
September 1991, operatie "Blue Beam" in Zaïre, het Regiment Para-Commando wordt er naartoe gestuurd om de Belgen te beschermen en te ontruimen. Op 27 oktober, wordt de 16de Compagnie naar Libreville te Gabon gestuurd als reserve.
Opdracht Restore Hope.
April 93, het "2ème Bataillon de Commandos" lost het 1ste Bataljon Para af in Somalië, in het kader van de opdracht "UNOSOM". Het Bataljon is samen met de Batterij VA Para-Commando de eerste eenheid van de Brigade Para-Commando dat de blauwe muts van de V.N. draagt, het installeert zich in Kismayo.
Opdracht UNAMIR.
Maart 94 neemt het
Bataljon de opdracht van het 1ste Bataljon Para in Rwanda over, dit in het
kader van de opdracht "UNAMIR" steeds in dienst van de V.N.
Op 6 april wordt de President van Rwanda vermoordt, wat in het ganse land een vloed van moorden zonder voorgaande ontketent.
Op 7 april wordt Mevrouw Agathe UWILINGIYIMANA, Eerste Minister van Rwanda, samen met haar kinderen, vermoord door soldaten van de presidentiële wacht.
Een sectie van het Peloton Mortier, belast met de bescherming van de Eerste Minister, heeft tevergeefs getracht haar vlucht te beschermen.
Aangehouden door Rwandese soldaten, wordt de sectie naar een Rwandees legerkamp overgebracht en daar op beestachtige wijze vermoord.
Tien Commando's laten daar hun leven:
Opdracht Blue Safari.
|
|
|
De 19 april,
beslist de Belgische Regering, de terugtrekking van de Commando's, uit de
opdracht "UNAMIR" gevolgd door de operatie "Blue Safari", 16 vluchten C-130
van de 15de Wing Vervoer van de Luchtmacht laten toe, in minder dan
5 uren het 2de Bataljon Commando uit Kigali te verwijderen.
|
Opdracht Green Stream.
|
|
In 1997 van 19 april tot 4 juni, onder het bevel van Luitenant-Kolonel SBH ADAM, het volledige
"2ème Bataillon de Commandos" neemt deel aan de operatie « GREEN STREAM » in Congo-Brazzaville (Pointe Noire) in het vooruitzicht van de evacuatie van Landgenoten in ex-ZAIRE, in coördinatie met
de Brigade Para-Commando en buitenlandse eenheden van US, FR en UK.
|
Opdracht Allied Harbour.
|
|
1999, vanaf 17 april vliegt het Bataljon naar Albanië om deel te nemen aan de humanitaire operatie "Allied Harbour" voor begeleiding en bescherming van de konvooien der Kosovaarse vluchtelingen, tegen de Albanese Maffia, tussen Kukes en Mjeda. Na een kort verblijf in Kosovo keert het Bataljon terug naar België vanaf 17 juli. |
Opdracht BELUKROKO.
|
|
Van 25 november 2002 tot 02 april 2003, onder het bevel van Luitenant-Kolonel SBH A. MAES, het "2ème Bataillon de Commandos" neemt deel aan de opdracht van de ONU “BELUKROKO XI“ in KOSOVO om samen te werken met UNMIR en haar politie voor het behoud van de vrede in de zone (A.O.R.) die haar is toegewezen, namelijk OPSTINA en LEPOSAVIC en anderzijds het dal van STARI TRG in het noorden van KOSOVO.
|
Opdracht Avenir.
|
|
Van 30 januari tot 15 juni 2004 is het "2ème Bataillon de Cmmandos" ontplooid in de Democratische Republiek van Congo (RDC) voor een opdracht van opleiding in de technieken van “PSO“ (operatie handhaven van de vrede) aan de 1ste Congolese Brigade (3 Bataljons), en dit in het kader van heropbouw van de F.A.R.D.C. (Congolese Strijdkrachten).
|
Opdracht FINUL.
|
|
De 16deCompagnie, detachement van het "2ème Bataillon de Commandos" nam deel aan de opdracht BELUFIL 10 in het zuiden van LIBANON en dit in het kader van de Tijdelijke Macht van de Verenigde Naties in Libanon (FINUL) van midden oktober 2009 tot einde februari 2010. Het detachement was bevolen door Majoor Luc LEMAIRE. Met hun collega's, afkomstig van de andere eenheden bestond hun opdracht hoofdzakelijk uit het waarborgen van de veiligheid van het Belgische contingent, zowel binnen de installaties van, het Kamp SCORPION in TIBNIN gedurende de opdrachten ontmijning van de GenieTroepen, of gedurende de verschillende konvooien en verplaatsingen. Ze stonden onder het bevel van het 11de Bataljon Genie. |
Opdracht ISAF 9.
|
|
Het "2ème Bataillon de Commandos" verbleef te KABOEL in AFGHANISTAN sinds half februari voor de opdracht BELU-ISAF (International Security Assistance Forces) en bleef er tot begin juli 2008. Haar opdracht bestond uit de voortzetting van de bewaking en werking van het vliegveld te KABOEL. |
Opdracht ISAF 16.
|
|
De algemene opdracht van ISAF 16 was het bijstaan van de Overheid voor het bekomen van een klimaat van stabiliteit in de streek van KABOEL en het geheel van AFGHANISTAN. Het "2ème Bataillon de Commandos" als pilooteenheid leverde het grootste deel van het personeel van het detachement bescherming. De bevelvoering van het detachement was in handen van de Majoor X. VAN DE WERVE, Officier Operaties van het Bataljon. Het "2ème Bataillon de Commandos" verbleef te KABOEL in AFGHANISTAN sinds half februari voor de opdracht BELU-ISAF (International Security Assistance Forces) en bleef er tot begin juli 2008. Haar opdracht bestond uit de voortzetting van de bewaking en werking van het vliegveld te KABOEL. |
Mission OMLT 3 KUNDUZ.
|
|
Van 29 december 2009 tot begin juli 2010, het bijna totale personeel van de Staf van het Bataljon, eveneens een groot deel kader en Commando’s van de 12de Compagnie en de Staf en Diensten Compagnie waren ontplooid te KUNDUZ, in het noorden van AFGHANISTAN. Hun opdracht, uitgevoerd in het kader van ISAF en OMLT (Operational Mentoring & Liaison Team) genoemd bestond er uit een Gevechts-Bataljon van het Nationale Afghaanse leger te encadreren, in de eerste plaats in de planning en de leiding van hun operaties in de strijd tegen de Talibanen, maar ook, in functie van de gunstige gelegenheden en de beschikbare tijd, de opleiding en de training van de Afghaanse eenheden. |
Opdracht BUTA.
|
|
Van 21 november tot 11 december 2010 een detachement van het "2ème Bataillon de Commandos" en Congolese militairen, onder het bevel van Majoor Thierry LANDAS, zijn in het noordwesten van de RDC op expeditie om een helikopter H-21B en de drie Belgische bemanningsleden te zoeken die in 1965 verdwenen in het evenaarswoud in de streek van BUTA. In feite:(12 op 34 zijn op 21 november vertrokken) 13 (2Cdo) en 3 (CE Cdo) zijn op 09 november vertrokken + de Commandant MAURER op 08 november, iedereen heeft België vervoegd op 18 december 2010 |
URR 2 - Snelle Interventie Eenheid .
|
|
URR 1 werd uitgevoerd door het 3de Bataljon Para. Van begin oktober 2011 tot begin april 2012, 72 Commando's van het "2ème Bataillon de Commandos" samen met 11 bijkomende militairen in versterking voor bepaalde functies (o.a.: dokter, enz.)verblijven te KINDU te paard op de Lualaba rivier in de MANIEMA) in Democratische Republiek van Congo) onder het bevel van de Korpsoverste: Luitenant-Kolonel SBH Jean-Marc VERMEULEN. De opdracht bestaat uit de opleiding van het Congolese 322ste Bataljon Commando en dit gedurende zes maanden. Dit bataljon zal nadien zijn garnizoen te LOKANDU vervoegen. Om toe te laten aan een maximaal personeel van het "2ème Bataillon de Commandos" deel te nemen aan deze opdracht zal ze uitgevoerd worden in drie rotaties van elk twee maanden. |
Train the Trainer.
|
|
In 2014, onder het bevel van Luitenant Kolonel SBH Vincent Pierard, het "2ème Bataillon de Commandos" heeft Congolese instructeurs gevormd die daarna de opleiding van het personeel in versterking van de eenheden URR (Eenheden Quick Reaction) van het Regeringsleger hebben verzekerd. |
HOMELAND.
|
|
Sinds april 2015 neemt het "2ème Bataillon de Commandos" deel aan de opdracht Homeland: beveiligen van verschillende punten in onze hoofdstad ten gevolge van de groeiende bedreiging van het terrorisme. |
Opdracht OVP IRAQ.
Kleine detachementen van het Bataljon hebben deelgenomen in versterking van het Special Operation Regiment aan de opdracht OVP (Operation Vigilant Phenix) in IRAK 2018.
|
|
Juli - October 2017 |
14 Commando's |
Opdracht BFA (BURKINA FASO) Forces Protection 2019.
Drie kleine detachementen van het Bataljon hebben deelgenomen aan het opdracht van het SORegt (Special Operation Regiment) in BFA.
BFA 1 : Februari - Juni 2019, acht Commando's.
BFA 2 : Mei - September 2019, acht Commando's.
BFA 3 : September - December 2019, acht Commando's.
Opdracht ONN MARADI (Zuid NIGER) Forces Protection 2019 et 2020.
|
|
Drie detachementen van het Bataljon hebben deelgenomen aan de opdracht ONN (Operation New Nero) van het SORegt (Special Operation Regiment) in Niger.
Het betreft een opleiding van Nigeriaanse eenheden voor speciale operaties.
|
Het Bataljon op heden.
Ten gevolge van de herstructureringen van het Belgisch leger is het "2ème Bataillon de Commandos"
een van de eenheden met het 3de Bataljon Parachutisten
die de grote gevechtseenheden vormen van het Special Operation Regiment. Ze worden ontplooid zowel als vlugge reactie eenheden in de schoot van de ONU,
van België in het kader van humanitaire opdrachten alsook in steun van de Special Forces Group.
Het "2ème Bataillon de Commandos"
vervult actief zijn voorbereidingen voor eventuele opdrachten zowel in BELGIE, EUROPA of OVERZEE.
De veeleisende training stimuleert het vermogen van aanpassing en maakt er een operationele keureenheid van.
Gezien de omstandigheden, de opdrachten en de mogelijkheden veranderd zijn, heeft de soldaat de kwaliteiten van zijn voorgangers niet verloren.
Respect afdwingen, bewondering en de strijd gedurende de vele jaren is maar mogelijk door het bestaan en nooit het verloochenen van de fundamentele
samengevatte kwaliteiten van het woord "SPIRIT": vitaliteit, beschikbaarheid, overtreffen van zichzelf,
streven naar, vermogen van aanpassing, getrouwheid aan het vaderland, kameraadschap, goed geluimd,
een zekere dosis van eenvoud blijven de basis van onze verbintenis.
Door het bewijzen van verbeeldingskracht en sterk in zijn contacten en ervaringen heeft het Bataljon de werkwijze van “HOSTAGE RESCUE“ ontwikkeld.
Dit om op die manier hoofd te bieden aan de onvermijdelijke toestanden gedurende de moderne conflicten.
Het Bataljon is actueel bevolen door Luitenant-Kolonel SBH Jean-Charles DEFAWES
Bijgewerkt op 6 oktober 2022.
Kwartieren.
Bij zijn
terugkeer in België in september 1945, wordt het Regiment Commando te
Marche-les-Dames geïnstalleerd. De
dienstplichtigen worden op de citadel "Terra Nova"
van Namen ingelijfd.
Bij de uitbreiding
van de getalsterkte wordt het Regiment Commando gespreid over drie kwartieren:
Marche-les-Dames, citadel van Namen en de kazerne van Seilles.
In 1952, bezetten
twee Compagnies (1ste en 2de) de kazerne van Seilles
terwijl de Staf in het kasteel van Marche-les-Dames is ondergebracht en de 3de
Compagnie in het kamp van Wartet gelegerd is.
In 1955 wordt het
2de Bataljon Commando dat herleid is tot twee fuselier-compagnies en een Staf en
Diensten compagnie, ondergebracht in de citadel van Namen en blijft er tot
1961, jaar van zijn verhuizing naar de kazerne Olt THIBAUT te Flawinne waar
het vandaag nog altijd gelegerd is.
Tradities.
Het "2ème Bataillon de Commandos" is de rechtstreekse erfgenaam van de tradities van de 4de
Troep. De groene muts wordt er gedragen met een kenteken dat in 1950 werd
gecreëerd.
Zijn leuze is
"United we Conquer" (Samen Overwinnen
Wij). De kleuren van de Eenheid zijn het zwart en het wit. Het personeel
draagt zwarte wapenschildjes met wit biesje op de kraag (oude kledij) en een
dolk op de epauletten, het woord "Commando" aan de bovenrand van elke mouw,
het brevet "A" Commando op de rechtermouw en het brevet "A" Parachutist boven
de rechter borstzak.
Het 2de Bataljon
Commando is van bij de aanvang tot 1982, tweetalig geweest. Nu is het spijtig
genoeg eentalig Frans.
Op de 1ste
januari 1995, verandert de naam van het Bataljon opnieuw van :
2de
Bataljon Commando
naar
"2ème Bataillon de Commandos".
Sinds 4 juni 1972
is de Gemeente HAN-SUR-LESSE de peterstad van het Bataljon.
Korpsoversten
Luitenant-Kolonel
G. Danloy
27 jul 1942
03 nov 1951
Luitenant-Kolonel
A. Renard
03 nov 1951
22 okt 1957
Majoor
P. Lemercier
22 okt 1957
17 apr 1959
Majoor
O. Janssens
17 apr 1959
26 jun 1961
Majoor
P. Lemercier
26 jun 1961
25 feb 1962
Majoor
A. Lemasson
25 feb 1962
26 jun 1964
Majoor SBH
J.
Rousseaux
26 jun 1964
23 maa 1967
Majoor
A.
Bruggeman
23 maa 1967
21 jun 1969
Luitenant-Kolonel
R. Meunier
21 jun 1969
13 okt 1972
Luitenant-Kolonel SBH
R. Lardin
13 okt 1972
07 feb 1975
Luitenant-Kolonel
J. Celis
07 feb 1975
12 apr 1975 (+)
Luitenant-Kolonel SBH
H. de Maere
d'Aertrycke
09 jun 1975
23 jun 1978
Luitenant-Kolonel SBH
R. De Clerck
23 jun 1978
04 jul 1980
Luitenant-Kolonel SBH
L. Henrot
04 jul 1980
03 sep 1982
Luitenant-Kolonel SBH
J.
Jeunehomme
03 sep 1982
26 sep 1985
Luitenant-Kolonel SBH
A.De Smet
26 sep 1985
11 sep 1987
Kolonel Ir SBH
C. Buze
11 sep 1987
05 sep 1990
Luitenant-Kolonel
F. Van De
Weghe
05 sep 1990
24 sep 1993
Luitenant-Kolonel SBH
J. Dewez
24 sep 1993
17 okt 1995
Luitenant-Kolonel SBH
D. Adam
17 okt 1995
03 apr 1998
Luitenant-Kolonel
Ph. Lattaque
03 apr 1998
07 jun 2001
Luitenant-Kolonel SBH
A. Maes
07 jun 2001
23 mei 2003
Luitenant-Kolonel SBH
P. Laureys
22 feb 2006
19 dec 2007
28 okt 2010
05 sep 2013
07 okt 2015
10 jul 2018
23 sep 2020
28 sep 2022
Korpsadjudanten.
Adjudant
J. Jonckers
1942-1948
Adjudant
A. Jamin
1948-1959
Adjudant
L. Dewilde
1959-1972
Adjudant-Chef
G. Helderweirt
1972-1980
Adjudant-Chef
T. Van Mol
1980-1981
Adjudant-Chef
J. Leysen
1981-1993
Adjudant-Majoor
P. Martinus
1993-2003
Adjudant-Majoor
C. Fievet
2003- 2011
Adjudant-Majoor
H. Lamotte
2011-2019
Adjudant-Chef
D. Colige
2019
Korpskorporaals.
1ste Korporaal-Chef
J. Mayeur
1995-1997
1ste Korporaal-Chef
P. Lambrette
1997-1999
1ste Korporaal-Chef
J-C.
Verschaeren
1999- 2010
1ste Korporaal-Chef
A. Masson
2010-2018
1ste Korporaal-Chef
L. Raison
2018-
-------------------------------------------------------------------------------------------------
HET 4de BATALJON COMMANDO.
Het 4de
Bataljon Commando wordt opgericht op 2 april 1959 met de
dienstplichtigen en een
gedeelte van het kader van het 2de Bataljon Commando dat vanaf 10
januari ten gevolge van de muiterij te Leopoldstad, naar Belgisch Kongo werd
overgevlogen.
Het Bataljon
installeert zich te Kitona en van dan af verzekert het een permanente
aanwezigheid van de Metropolitaanse Strijdkrachten in Neder-Kongo.
In april 1960, na
een verblijf van een jaar te Baki, verlaat het 4de Bataljon Kongo
om zich te gaan vestigen in Ruanda. Het moet verschillende keren tussenkomen
om de rust te handhaven en om bloedige gevechten tussen Batutsi en Bahutu te
voorkomen.
In juli 1960 komen
de pelotons zware wapens van de Staf en Diensten compagnie tot tweemaal tussen
om hulp te bieden aan de bevolking van Goma en om het vliegveld te veroveren.
De 1ste
Compagnie voert een geparachuteerde operatie uit op Bunia en daarna rukt een
peloton op naar Mongbwalu om er twee kolonnes van Europese vluchtelingen te
ontzetten. Onder weg valt het peloton in drie hinderlagen, drie Commando's
worden doodgeschoten : DELAHAUT – SOSNOWSKI – HOSSELET.
In januari 1961 te
Kisenyi weerstaat de 1ste Compagnie aan een aanval van het
Nationale Kongolese Leger vanuit Goma. De Commando C. RENARD die gevangen
genomen werd gedurende een nachtpatrouille, wordt door de Kongolese soldaten
vermoord.
Het 4de
Bataljon zal de opdracht van handhaving van de openbare orde in Rwanda
uitvoeren tot de onafhankelijkheid van dit land, op 1 juli 1962.
Zijn personeel zal
gerepatrieerd worden in de loop van de maand juli en het Bataljon zal
officieel ontbonden worden op 1 oktober 1962.
In de jaren 70
wordt het 4de Commando een reservebataljon dat gevormd wordt met
reservisten uit de andere bataljons terwijl het kader door het Trg C Cdo
geleverd wordt. Het is samengesteld uit de 23, 24 en 25ste
Compagnie en een Staf en Diensten Compagnie.
Heroproepingen van
dit Bataljon in 1974, 77, 83, 86 en 90.
Tradities.
Het Koninklijk
Besluit n° 7397 van 23 oktober 1959 kent een Standaard toe aan het 4de
Bataljon Commando. Het embleem wordt door Z.M. de Koning overhandigd aan
Majoor V. BRUNEAU gedurende een plechtigheid die plaats vindt op het voorplein
van het Jubelpark op 1 april 1960.
Na de ontbinding
van het Bataljon wordt de Standaard in bewaring gegeven in het Koninklijk
Legermuseum.
Op 18 februari 2011, de Standaard van het 4 Bataljon Commando wordt toegekend aan het HK van de Lichte Brigade (Para-Commando) te Marche-en-Famenne.
Het Trg C CDO ontvangt een Vlag (Koninklijke School der Onderofficieren in de plaats.
Op 3 juli 2018 na de evolutie van de Lichte Brigade in Special Operation Regiment te Heverlee, wordt de Standaard toegekend aan het SOR.
Op 22 maart 2019 wordt de Standaard van het 4 Bataljon Commando definitief toegekend aan het Trg C Cdo.
Het 4de Bataljon
Commando had de tradities van de Commandos, groene muts en het kenteken van
het 2de Bataljon Commando genomen. Tijdens de jaren 70 heeft, het Bataljon,
reserve bataljon van het Regiment Para-Commando dan zijn eigen kenteken, de
copij van het wapenschild, ontworpen in 1962 door zijn Korpsoverste, Majoor V.
BRUNEAU: een dolk en een palmboom met als achtergrond de Afrikaanse Ster. GESCHIEDENIS VAN HET 4de BATALJON COMMANDO.
.
10 Jan 59
Alarm voor het 2de Bataljon Commando te NAMEN.
12 Jan 59
Het volledig Bataljon bevindt zich te LEO. Na een verblijf van vier weken in de Congolese
hoofdstad adopteert het Bataljon de Basis van KITONA als garnizoen.
14 Mar 59
Bezoek van Lt Gen JACQUES DE DIXMUDE en Kol SBH LEFEVRE.
Apr 59
Het kader van het 2de Bataljon Commando is gedeeltelijk afgelost door versterking vanuit
België. Het Nr 4 is aan het nieuw Bataljon toevertrouwd.
Sep 59
Aankomst van het 15de Detachement. Incident op de Basis van KITONA.
26 Feb 60
Bezoek van Lt Gen de CUMONT. Voorzitter van het Comité der Staf Chefs.
27 Mar 60
Bezoek van Vice Admiraal Sir DYMOCK WATSON, Comd van Zuid Atlantisch gebied.
en Zuid Amerika van de PUMA.
1 Apr 60
Overhandiging van de Standaard door de Koning BAUDOUIN aan Majoor V. BRUNEAU.
21 Apr 60
Vertrek van de eerste Cie naar RWANDA-BURUNDI.
5 Mei 60
De eerste Cie vervoegd BIUMBA.
19 Mei 60
Vertrek van het 4de Bataljon Commando naar USUMBURA.
21 Mei 60
Dood van R GEELEN in de omgeving van BIUMBA.
24 Mei 60
Het 4de Bataljon Commando verzekerd de pacificatie van RWANDA. De tweede Cie te
NYANZA, later te SHANGUGU-KIBUYE. De Staf van het Bataljon installeert
zich te ASTRIDA en vervolgens te KIGALI.
30 Jun 60
Onafhankelijkheid van CONGO.
8 Jul 60
Muiterij van de F.P te GOMA. Ze is dezelfde dag bedwongen door de Staf Cie.
10 Jul 60
Muiterij van de F.P te KIGALI en de andere steden in RWANDA. Ze is bedwongen op 12 Juli.
17 Jul 60
De Staf Cie maakt zich meester van het vliegveld te GOMA. De Cie van het 3 Ch A
vervoegt op het vliegveld van GOMA de Staf Cie.
18 Jul 60
De eerste Cie maakt zich meester van het vliegveld te BUNIA. De F.P te BUNIA wordt door
de Cie ontwapend.
19 Jul 60
Gevechten te MONGBWALU. Verlies van HOSSELET-SOSNOWSKI-DELAHAUT.
22 Jul 60
Dodelijk ongeval van J GERAETS te BUGARAMA.
28 Aug 60
Aflossing van het 15de Detachement door het 17de Detachement.
12 Jan 61
Aanval van KISENY door het ANC. Moord van J.L RENARD door het ANC.
20 Jan 61
De dood van P. WESTHOF te ASTRIDA.
Feb 61
Aflossing van het 17de Detachement door het 19de Detachement.
16 Apr 61
De dood van J.0 DOCQUIERS te RUHENGERI.
Jul 61
Aflossing van het 19de Detachement door het 21de Detachement.
25 Sep 61
Legale verkiezingen in RWANDA. Overtuigende overwinning van PARMEHUTU.
6 Feb 62
Aflossing van het 21ste Detachement door het 23ste Detachement.
23 Feb 62
Bezoek van Lt Gen THOMAS, Staf Chef en Inspecteur van de Landmacht.
28 Mar 62
"Matines Brugeoises" te BIUMBA.
24 Apr 62
Crash van de TRIPACER: 4 gewonden.
1 Jul 62
Onafhankelijkheid van RWANDA. Deelname van het 4de Bataljon Commando aan de feestelijkheden.
20 Jul 62
Het 4de Bataljon Commando neemt afscheid van RWANDA.
28 Sep 62
Overgave van de Standaard aan Koninklijk Leger Museum.
1 Oct 62
Ontbinding van het 4de Bataljon Commando.
Het 4de Bataljon Commando wordt de reserve Eenheid van het Regiment Para Commando begin het jaar 1970 en zijn Standaard wordt toevertrouwd op 20 april 1976 aan het TrgC Cdo te MARCHE-LES-DAMES
Bij de eerste herstructurering van de Landmacht in 1994 wordt het 4de Bataljon Commando afgeschaft.
Op 18 februari 2011 wordt de Standaard van het 4de Bataljon Commando toevertrouwd aan het HK van de Lichte Brigade te MARCHE-EN-FAMENNE.
Op 3 juli 2018, bij de overgang Lichte Brigade naar Special Operation Regiment te Heverlee met overgave van de Standaard.
Op 22 maart 2020 wordt de Standaard definitief toevertrouwd aan het TrgC Cdo te Marche-Les-Dames.
Kwartieren.
Bij zijn
oprichting in 1959, te Baki, daarna in Ruanda: de Staf en Diensten Compagnie
te Kigali, de 1ste Compagnie te Astrida dan te Kisenyi en de 2de
Compagnie te Shangugu.
Korpsoversten
in Afrika.
Majoor
P.
Lemercier
april-juli
1959
Majoor
O. Janssens
juli-november 1959
Majoor
V. Bruneau
nov 59-aug
60
Commandant
A. Lemasson
aug-okt 60
Commandant
J. Vaes
a.i. okt
60-jan 61
Majoor
P. Lemercier
jan-juli 61
Majoor
O. Janssens
juli 61-feb 62
Majoor
V. Bruneau
feb-okt 62
Korpsadjudanten.
Adjudant
B. Schils
1959-1961
1ste
Sergeant-Majoor
M. Leiding
1962-1962
-------------------------------------------------------------------------------------------------
HET 6de BATALJON COMMANDO.
Het 6de
Bataljon Commando wordt op 16 mei 1960 met de
dienstplichtigen en een deel van het
kader van het 2de Bataljon Commando gevormd. Die werden in februari
naar Belgisch Kongo gestuurd.
Het Bataljon
vestigt zich op de basis van Kitona en neemt er de plaats in van het 4de
Bataljon Commando dat naar Ruanda wordt overgebracht.
Op 30 juni wordt
de 2de Compagnie afgedeeld op de basis Stanley te Leopoldstad. Zij
zal ondermeer tussenkomen om de Commandant van de "Force Publique",
Luitenant-Generaal E. JANSSENS, uit de handen van de rebellen te houden en op
12 juli zal ze zich meester maken van het vliegveld van Ndjili.
Intussen verovert
het Bataljon, dat in Kitona gebleven was, Boma op 11 juli, organiseert de
evacuatie van vluchtelingen en brengt deze in kolonnes naar Kitona.
Op 14 juli
s'morgens, neutraliseert de 1ste Compagnie (+) de marine-basis van
Banane.
In de namiddag
wordt het Bataljon volledig gehergroepeerd op het vliegveld Ndjili.
Op 16 juli
verovert het Bataljon Coquilhatstad.
Op 17 juli
verovert de 2de Compagnie (+) Boende.
Op 31 juli wordt
het Bataljon gehergroepeerd te Baki.
In augustus 60
vestigt het 6de Bataljon Commando zich te Usumbura (Urundi).
Op 24 december
begeleidt het Peloton Recce een detachement van het Nationale Kongolese Leger
dat zal trachten het door rebellen bezette Bukavu te heroveren; het Peloton
Recce wordt onder vuur genomen door de rebellen en trekt zich terug want het
mag, volgens de gegeven orders, niet tussenkomen.
Op 31 december
1960, wordt het 6de Bataljon Commando ontbonden.
Korpsoversten.
Commandant
A. Lemasson
mei-augustus 1960
Majoor
P.
Lemercier
augustus-december 1960
Korpsadjudant.
Adjudant
H. Pellens
-------------------------------------------------------------------------------------------------
HET TRAININGSCENTRUM VOOR COMMANDO'S.
De eerste
Belgische Commando's onder bevel van Kapitein Georges DANLOY ontvingen hun
commando basisopleiding in augustus 1942, in het "Commando Basic Training
Center" te Achnacarry in Schotland.
Op het einde van
de oorlog, vestigden de Belgische Commando's zich in Duitsland in de streek
van Lübeck. Enkele vrijwilligers die zich in Duitsland bij de Commando eenheid
kwamen voegen, deden hun commando-kamp aan de kust van de Baltische Zee in
Schleswig-Holstein. Het is op het einde van dit kamp dat de eerste
commando-brevetten na de oorlog werden uitgereikt.
Op 12 september
1945, verlaat de Commando Eenheid Duitsland om zich te installeren te
Marche-les-Dames. De eerste
dienstplichtigen die in december 1945 worden ingelijfd,
verblijven in de Citadel van Namen. Het is in die tijd dat de Onder-Luitenanten de HEUSCH en LIENARD de opdracht krijgen een commando kamp
op te richten te Marche-les-Dames in een natuurlijk kader dat wonderlijk goed
beantwoordt aan de bijzondere vereisten van deze opleiding: rotsen – water –
bossen – heuvelachtig terrein. Hindernisbanen worden gecreëerd, ondermeer de "Stamina"
en "Do or Die" van Achnacarry zullen een Belgische versie krijgen.
Het kamp Commando
van Marche-les-Dames zal de eerste miliciens op 16 februari 1946 ontvangen.
Het bevel over het
kamp zal worden toevertrouwd aan Onder-Luitenant Pierre BEAUPREZ.
Op 20 oktober 1947
wordt het Commando Opleidingscentrum omgevormd tot een Onafhankelijke Eenheid
en het bevel ervan overgenomen door Kapitein Pierre ROMAN. Van dan af zullen
de cursussen (brevet "A", "B" enz) zich zonder onderbreking opvolgen in het
Centrum voor Commando-Opleiding.
Sinds maart 1979
is het Commando-Opleidingscentrum het Centrum voor Opleiding van het Regiment
(nu Brigade) Para-Cdo geworden. Het is ingedeeld in vier compagnies: drie
Opleidingscompagnies en een Schoolcompagnie te Wartet, een Compagnie Kamp en
een Staf en Diensten te Marche-les-Dames.
Sinds einde 1955,
zijn alle leden van de Brigade Para-Cdo er toe verplicht het Commando brevet
te Marche-les-Dames te behalen.
In april 94, in de
schoot van de Brigade Para-Cdo, neemt een detachement deel aan de opdracht "Silver
Back" in Rwanda, dit om de evacuatie van de buitenlanders mogelijk te maken.
Tradities.
De Standaard van
het 4de Bataljon Commando werd op 20 april 1976 aan het
Commando-Opleidingscentrum toevertrouwd.
23 mei 2003
Luitenant-Kolonel SBH
L.
Hanset
22 feb 2006
Luitenant-Kolonel SBH
C. Closset
19 dec 2007
Kolonel SBH
JM Vermeulen.
28 okt 2010
Luitenant-Kolonel SBH
V. Pierard
05 sep 2013
Luitenant-Kolonel Ir SBH
F. Linotte
07 okt 2015
Luitenant-Kolonel Ir SBH
T. landas
10 jul 2018
Luitenant-Kolonel SBH
C. Van Der Vorst
23 sep 2020
Luitenant-Kolonel SBH
J.-C. Defawes
28 sep 2022
Op 20 april 1976 wordt hij aan het Trg C Cdo toegekend.
Een Cie is op training sprongen te SCHAFFEN.
Een tweede Cie doet training Commando in de sneeuw in de ARDENNEN.
De families van de F.P te RUMANGABO zijn bevrijd.
Crash van de C 119. Het 4de Bataljon Commando met de Cie van het 3 Ch A organiseerde de hulp
en de repatriëring van de doden.
Het Trg C CDO ontvangt een Vlag (Koninklijke School der Onderofficieren) in de plaats.
Op 3 juli 2018 na de evolutie van de Lichte Brigade in Special Operation Regiment te Heverlee, wordt de Standaard toegekend aan het SOR.
Op 22 maart 2019 wordt de Standaard van het 4 Bataljon Commando definitief toegekend aan het Trg C Cdo.
Het personeel van het Centrum draagt de muts van zijn eenheid van oorsprong met het brigadekenteken. De Commandant draagt de groene muts en het uniform "Commando".
Kwartier.
Het Opleidingscentrum voor Commando's is sinds zijn oprichting te Marche-les-Dames gevestigd. Tot 1981 was dit kwartier gekend onder de naam Kwartier "Arenberg" naar de naam van de oude eigenaars, die werden onteigend. Op 23 oktober 1981 heeft het de naam van Kwartier "Luitenant-Generaal Pierre ROMAN" gekregen.
De actuele opdrachten van het Trainingscentrum voor Commando’s.
Zorgt voor de gespecialiseerde vorming van alle Para-Commando’s. Het TrgC Cdo is eveneens het Competentiecentrum van Defensie voor de overschrijdingstechnieken van hindernissen, close combat, sniping en overleving. Zoals de naam duidelijk toont, is het TrgC Cdo een trainingscentrum, voor vele eenheden en scholen van Defensie, zowel Belgische als buitenlandse, hoofdzakelijk gericht naar de overschrijding van hindernissen. Het centrum steunt de eenheden van het SORegt (Special Operations Regiment), in het bijzonder het 2de Bataljon der Commando’s en het 3de Bataljon Parachutisten, in het domein van de vorderingen in het complexe terrein (gebergte, waterlopen) tijdens operaties of trainingsactiviteiten.
School Compagnie.
Verantwoordelijk voor de statutaire vormingen.
Zij geeft de Militaire Initiatie Fase (MIF) voor de vrijwilligers Para-Commando voorzien voor de gevechtseenheden. Zij vormt de officieren, onderofficieren en soldaten van -de eenheden met Para-Commando capaciteit in de technieken bevelvoering aangepast aan de opdrachten voor Para-Commando’s. Zij zorgt voor de fysieke, professionele en technische vorming van de kandidaten Para-Commando’s in het kader van de speciale operaties toegewijd aan de eenheden van het SORegt (Special Operations Regiment) en aan de eenheden met Para-Commando capaciteit (genie, artillerie, medische dienst…).
Kamp Compagnie.
Verantwoordelijk hoofdzakelijk voor de complementaire vormingen.
Zij voorziet bijkomende vormingen ten voordele van Defensie zoals: close combat, voorklimmer, onderrichter Commando, overleving, camouflage en sniping. Zij heeft tevens tot opdracht de kandidaten Para-Commando’s te vormen voor het overschrijden van zowel rotsen als waterlopen. Daarenboven steunt zij het SORegt (Special Operations Regiment) en de eenheden van het Land Component met hulpploegen voor de overschrijdingen in het complexe terrein (gebergte, waterhindernissen...).
Operationele inzet van het Centrum.
1965-1990.
Kota-Koli Zaïre (CTM)
1967-1994.
Bigogwe Rwanda (CTM)
1994..
Rwanda Silver Back. (CTM)
1997, 1998.
Oost-Slavonie
2000, 2001.
Kosovo
2001, 2003.
Bénin
2008, 2013, 2015.
Kindu RDC
2008, 2013, 2015.
Zuidpool.
2010-2014
Buta RDC Gitega Burundi
2015
Middellandse Zee.
2016, 2017, 2018
Tunisië
2016-2018
OVG Belgique
2018
Niger
CTM (Coopération Technique Militaire)
“You don’t get what you wish for … You get what you work for! “
Korpsoversten.
Kapitein
P. Roman
1947-1950
Luitenant
A. Lemasson
1950-1953
Kapitein
R. Meunier
1953-1958
Majoor
J. Militis
1958-1964
Majoor
A. Gosse
1964-1968
Luitenant-Kolonel
G. de Groote
1968-1972
Luitenant-Kolonel
R. Vanderperre
1972-1976
Majoor
L. Raes
1976-1979
Luitenant-Kolonel SBH
P. Malherbe
1979-1981
Luitenant-Kolonel
P. Deom
1981-1985
Luitenant-Kolonel SBH
J. Beaudoin
1985-1988
Luitenant-Kolonel
J. Engelen
1988-1990
Luitenant-Kolonel
L. Noel
1990-1992
Luitenant-Kolonel SBH
L. Legrain
1992-1994
Luitenant-Kolonel
E.
Debontridder
1994-1998
Luitenant-Kolonel
A. Baumans
1998-2000
Luitenant-Kolonel
D. Doumont
2000-2001
Luitenant-Kolonel SBH
B.
Vandriessche
2001-2005
Korpsadjudant.
Eerste-Sergeant
L. Peeters
1947-1958
Eerste-Sergeant
A. Paenhuys
1958-1961
Adjudant
B. Schils
1961-1964
Adjudant
G. Deroost
1964-1970
Adjudant-Chef
A. Paenhuys
1970-1978
Adjudant-Chef
M. Leiding
1978-1980
Adjudant-Chef
L.
Verheyden
1980-1981
Adjudant-Chef
T. Van Mol
1981-1987
Adjudant-Chef
L. Debaerdemaeker
1987-1993
Adjudant-Majoor
J. Catinus
1993-2004
M. Jassogne
2004-2010
M. Vanderlinden
2010-2013
T. Verachtert
2013-2022
C. Dechaumes
2022-
Korpskorporaals.
1ste
Korporaal-Chef
C.
Larbouillat
1996-1997
1ste
Korporaal-Chef
S. Dubois
1997-2003
1ste
Korporaal-Chef
A. Trullemans
2003-2013
1ste
Korporaal-Chef
S. Warzee
2013-2018
1ste
Korporaal-Chef
W. Bosmans
2018
-------------------------------------------------------------------------------------------------
DE ANTITANK COMPAGNIE PARA-COMMANDO.
Wanneer er in 1962
een einde kwam aan de opdrachten in Afrika werd het Regiment Para-Cdo
geörienteerd naar tussenkomsten op het Europese operatiegebied. Daartoe was
nodig, te kunnen beschikken over een eenheid uitgerust met antitank wapens die
doeltreffender waren dan de antitank granaat en de blindicide en dit over een
afstand van 2.000 meter.
Met dit doel werd
de Antitank Compagnie opgericht.
Kader en schutters
van de toekomstige eenheid volgen vanaf augustus 1962, een vormingscursus van
twee maanden in het ENTAC-Centrum van de Infanterie School te Leopoldburg.
De Eenheid wordt
officieel opgericht op 1 maart 1963 in het Kwartier Olt THIBAUT te Flawinne.
De nieuwe
Compagnie wordt uitgerust met draadgeleide tuigen ENTAC (ENgin Téléguidé
Anti-Char) van Franse conceptie. Zij is samengesteld uit een Staf en drie
pelotons van elk twee secties. De Compagnie werkt als Onafhankelijke
Compagnie.
In 1970, vraagt
Grandhan het peterschap van de Compagnie ATk te mogen uitoefenen en op 15 en
16 augustus vindt in deze Gemeente de plechtigheid van dit peterschap plaats.
In 1978, neemt de
Compagnie deel aan de operatie "Red Bean" in Shaba van 18 mei tot 26 juni. Zij
wordt vermeld op de Dagorder van het Leger.
Kolwezi.
… De Compagnie ATk
Para-Commando.
… De 14de
Compagnie en het Peloton Mortier van het 2de Bataljon Commando.
"Van
19 mei tot 10 juli 1978, blijk hebben gegeven van een opmerkelijke
koelbloedigheid, van tucht en doeltreffendheid in het volbrengen van een
bevrijdings' en beschermingsopdracht van de Belgen en de buitenlanders wier
leven in Shaba en meer in het bijzonder in Kolwezi bedreigd werd".
In 1979, wordt de
Compagnie die intussen geprofessionaliseerd is, uitgerust met nieuwe tuigen :
de MILAN (MIssile Leger ANtichar).
In 1988, tijdens
de opdracht van de Zeemacht in de Persische Golf, levert de Compagnie
permanent twee milanschutters die op regelmatige tijdstippen zullen afgelost
worden.
In 1991, neemt de
Antitank Compagnie Para-Cdo deel aan de humanitaire operatie "Blue Beam" in
Zaïre van 26 oktober tot 7 november. Zij is verantwoordelijk voor de evacuatie
van de vluchtelingen van Moanda, Matadi en Kikwit.
Begin 93 wordt de
Compagnie naar Brazzaville gestuurd, klaar om in Zaïre tussen te komen, voor
de evacuatie van buitenlanders.
In juli 93 neemt
de Compagnie deel, aan de opdracht "UNOSOM II" in Somalië onder de blauwe
muts, in dienst van de V.N., en werkt daar als verkenningseenheid, een peloton
op CVRT, een peloton op gepantserde jeeps.
Begin 1994, op 8
april, de dag na de bevelsovergave tussen Majoor Lattaque en Majoor Kesteloot,
wordt de Cie ATk in alarmtoestand gebracht om deel te nemen aan de operatie
“Silver Back” in Rwanda.
Ze wordt
uiteindelijk op 9 april naar Nairobi (Kenya) overgevlogen waar ze in reserve
blijft, alleen enkele elementen zullen kortstandig het vliegveld van Kigali
verdedigen met het 2 Bn Cdo.
Op 21 april keert
de Eenheid terug naar Belgïe, na een vals alarm en een tussenlanding te
Djibouti waar een tussenkomst in Burundi, samen met de Franse strijdkrachten,
ter studie lag.
Op 27 mei 94, 31
jaar na haar oprichting, wordt ze ontbonden als onafhankelijke eenheid, zij
werkt nu samen met het 3de Lanciers Para (3 LP dat op zijn beurt
zal ontbonden worden in 2003) en ze vormen samen een nieuw Para-Cdo bataljon.
Het personeel
draagt nu de wijnrode muts.
Tradities.
De Compagnie had
de Commando tradities overgenomen en zij droeg de groene muts met het kenteken
van het Regiment Para-Cdo en had op de kledij dezelfde attributen als het 2de
Bataljon Commando.
Korpsoversten.
Majoor
G. De Groote
01 maa 1963
30 sep 1968
Majoor
R. Vanderperre
30 sep 1968
29 jan 1971
Majoor
E. Genot
29 jan 1971
10 sep 1973
Commandant
SBH
P. Malherbe
10 sep 1973
16 sep 1974
Commandant
A. Detry
16 sep 1974
15 jun 1976
Majoor
F. Hanot
15 jun 1976
16 sep 1978
Commandant
B. Brijs
16 sep 1978
01 aug 1980
Majoor
H. Laroy
01 aug 1980
29 jul 1982
Majoor
A. Gerard
29 jul 1982
05 okt 1984
Majoor
L. Noel
05 okt 1984
22 dec 1988
Majoor
Y. de Lavareille
22 dec 1988
04 jan 1991
Majoor
Ph. Lattaque
04 jan 1991
07 apr 1994
Majoor
H. Kesteloot
07 apr 1994
27 mei 1984
Korpsadjudanten.
Adjudant
J. Hauffman
1963-1965
Adjudant
M. Leiding
1965-1971
Adjudant-Chef
R. Brichard
1971-1983
Adjudant-Chef
M. Cardinal
1983-1989
Adjudant
M. Etienne
1989-1992
Adjudant
M. Dimanche
1992-27 mai 1994
Korpskorporaal
Korporaal-Chef
S. Dubois
1991-27 mai 1994
-------------------------------------------------------------------------------------------------
DE VELDARTILLERIE-BATTERIJ PARA-COMMANDO.
Om de vuurkracht
van het Regiment Para-Cdo op te drijven en te vermeerderen wordt in 1972
beslist een artillerie-eenheid Para-Commando op te richten.
Op 14 mei 1973
wordt deze eenheid ten titel van experiment te Brasschaat samengesteld. Zij
bestaat uit het personeel van het Peloton Mortier 4"2 van het 1ste
Bataljon Para, het 2de Bataljon Commando en het 3de
Bataljon Para. Commandant SBH L. HENROT krijgt het bevel over deze nieuwe
eenheid.
De 1ste
april 1974, wordt het statuut van onafhankelijke eenheid toegekend.
De Batterij
(tweetalig) bestaat uit 9 officieren, 24 onderofficieren en 97 korporaals en
soldaten.
De Batterij is dus
opgevat om als onafhankelijke eenheid te kunnen optreden en is uitgerust met
zes kanonnen "Howitzer 105mm" die getrokken worden met camionnette Unimog
Diesel.
Zij neemt
regelmatig deel aan de oefeningen AMF(L) (Denemarken, Italïe, Griekenland,
Turkije). Zij neemt ook deel aan de jaarlijkse artillerie-oefeningen AMF(L).
Sinds 1995, is de
Batterij gehecht, zoals de Brigade Para-Cdo, aan de Multinationale Divisie (MNDC)
Vanaf 29 januari
tot 9 februari, neemt de Batterij deel aan de operatie "Sunny Winter" te
Brazzaville (Kongo), samen met het 3de Bataljon Para en de
Compagnie ATk, klaar om de evacuatie uit Zaïre van de buitenlanders te
beschermen.
In 1993 neemt de
Batterij gedurende vier maanden samen met het 2de Bataljon Commando
deel aan de opdracht "UNOSOM" in Somalië, onder de blauwe muts, in dienst van
de V.N.
In april 94, in de
schoot van de Brigade Para-Cdo neemt de Batterij deel aan de opdracht "Silver
Back" in Rwanda, om de evacuatie van de buitenlanders en de terugtrekking van
het 2de Commando in opdracht van "UNAMIR" mogelijk te maken.
In mei 97, heeft
de Batterij deelgenomen aan de operatie "Green Stream" in Congo, als vierde
compagnie van het 2de Bataljon Commando
Einde 1997, heeft
de Batterij 12 nieuwe kanons ontvangen, van Franse makelij, een 105mm GIAT Lg
I MKII, in vervanging van de oude "HOWITZER
105 (Ammerikaans) van 55 jaar oud. Ze
behoudt nochtans drie "HOWITZER 105" U.S., voor de ere salvo's ter gelegenheid
van gebeurtenissen die de kononklijke familie aanbelangen (huwelijken,
geboorte's, overlijden, eedaflegging van de koning...). De Batterij is de
enige in de schoot van het belgisch leger die over getrokken stukken beschikt,
hun gebruik is eenvoudiger en ekonomischer.
In april 99,
vergezeld een detachement van de Batterij het 2de Bataljon van de
Commandos in Albanië tijdens de operatie "Allied Harbour", escorteert en
beschermt de konvooien van de Kosovaarse vluchtelingen van Kukes tot Mjeda,
tegen de Albanese maffia. Het keert midden juli terug naar België na een klein
verblijf in Kosovo.
Het tweede
gedeelte van de Batterij vertrekt op zijn beurt naar Albanië, in versterking
van het 3de Regiment Lansiers Para, zij keert terug naar België
in de helft van de maand augustus.
Sinds 4 september
1976 is Bornem de peterstad van de Batterij.
Tradities.
De Batterij heeft
de tradities overgenomen van de Commando's: groene muts met eigen speciaal
kenteken en met dezelfde attributen op de kledij als het 2de
Bataljon Commando.
De 6 artillerie
stukken werden gedoopt met de eervolle vermeldingen voorkomend op zijn Vaandel
en op de Vaandels van de Para-Commando Bataljons : Normandië, Oldenburg,
Italië, Walcheren, Chatkol, Imjin. Sinds 02 maart 2004 is
de Batterij Veldartillerie Para-Commando samengesmolten met het 2de Bataljon
Artillerie (2A), ze draagt voortaan de naam van Batterij Para-Commando / 2A,
het personeel behoudt zijn kentekens Para-Commando en blijft sprongen uitvoren.
De Batterij behoudt tevens het embleem van RACh die ze ontving toenze de
Batterij Veldartillerie Para-Commando was.
Kwartier.
Vanaf zijn
oprichting is de batterij gehuisvest te Brasschaat.
Korpsoversten
Majoor SBH
L.Henrot
1973-1975
Majoor
E. Van Den
Broek
1975-1979
Majoor SBH
C. Buze Ir
1979-1981
Majoor SBH
J-P. Roman
Ir
1981-1983
Majoor SBH
W.
Vanstraelen
1983-1986
Majoor
L. Saelens
1986-1990
Commandant
M.
Compernol
1990-1994
Majoor
R. Koumans
1994-1996
Majoor
M. De Pauw
1996-1998
Commandant
L. Helsen
1998-2000
Majoor
H.
Holsteyns
2000-2003
Commandant
E. Norga
2003-2004
Korpsadjudanten.
Adjudant-Chef
A.
Vandermaelen
1976-1986
Adjudant-Majoor
W.
Ophalvens
1986-2003
Adjudant-Chef
M. Van Hassel
2003-2004
Korpskorporaals.
Korporaal-Chef
G. Pannier
1995-1999
Korporaal-Chef
H. Claessens
1999-2004
-------------------------------------------------------------------------------------------------
DE 14de COMPAGNIE GENIE PARA-COMMANDO.
De 14 oktober 1991
beslist de Stafchef van de Landmacht de Brigade Para-Commando met een Genie
Compagnie uit te rusten.
De 14de
Compagnie Genie ( nederlandstalig ) gelegerd te Arolsen in BSD, wordt
aangeduid om deze rol te vervullen en de eerste onderofficieren beginnen hun
opleiding Para-Cdo te Marche-les-Dames.
Op 01 juli 1992
wordt de 14de Compagnie Genie Para-Commando officieel opgericht.
Met een sterkte
van 9 officieren, 46 onderofficieren en 128 korporaals en soldaten is de
Compagnie samengesteld uit :
- twee pelotons
"gevechtsgenie";
- een peloton
"mijnenleggers";
- een peloton
"ontmijners";
- een peloton
"MAT";
- en een peloton
Staf van de Compagnie met een sectie "gevechtszwemmers".
Van 23 december
1992 tot 14 december 1993 levert de Compagnie per rotatie één peloton in
versterking voor de operatie "Restore Hope" en "UNOSOM" in Somalië. In een
jaar neemt de ganse Compagnie alzo deel aan de gewapende humanitaire
opdrachten onder het schild van de V.N.
1993, operatie
"Sunny Winter" ter bescherming van de evacuatie van de buitenlanders te
Kinshasa, een sectie wordt ter versterking gegeven aan het 3de
Bataljon Para en de Compagnie ATK te Brazzaville (Kongo). De sectie verblijft
er van 30 januari tot 07 februari.
Hetzelfde gebeurt
tijdens de operatie "Silver Back" te Rwanda in april 1994, de Compagnie levert
één sectie als direkte steun te Djibouti van 27 april tot 05 mei.
1999, vanaf de 17
april, in versterking van het 2de Bataljon van de Commandos, een
gedeelte van de 14de Compagnie Genie neemt deel aan de humanitaire
operatie "Allied Harbour" van de NAVO in Albanië. Einde juli keert ze terug
naar België.
Het tweede
gedeelte van de Compagnie, in versterking van het 3de Regiment
Lanciers Para, vertrekt half juli ook naar Albanië, met een verblijf in Kosovo
voor zijn terugkeer naar België half augustus.
Kwartier.
In mei en juni
1992 verhuist de Compagnie uit Duitsland en installeert zich in België te
Emblem tegen Lier. In april-mei 94 verhuist de 14de Compagnie Genie
Para-Cdo en verandert van garnisoen, zij installeert zich te Heverlee bij
Leuven.
Tradities.
De 14de
Compagnie Genie Para-Commando heeft de tradities van de Commandos genomen en
draagt de groene muts met het kenteken van de Brigade, kenteken waarop een
genie helm voorkomt. De kledij is dezelfde als deze gedragen door het 2de
Bataljon Commando.
De 14de
Compagnie heeft als leuze "VIA VI" en is in het bezit van het Vaandel van het
14de Bataljon Genie, het betreft een vlaggetje met de vermeldingen
"Antwerpen, Ijzer, Veldtocht 1914-1918;
Sinds 1994 heeft
Sint-Niklaas het peterschap aanvaard over de Compagnie.
Op 03 september
2003, wordt de 14 Cie Genie Para-Commando ontbonden.
Korpsoversten.
Majoor
B. Vercruyssen
1992-1994
Majoor
P. Van Goethem
1994-1997
Majoor
W. De
Cauwer
1997-2000
Majoor
R. Wagemans
2000-2003
Korpsadjudanten.
Adjudant-Chef
D. Robbens
1992-2000
Adjudant-Chef
L. Pauwels
2000-2003
Korpskorporaals.
1ste
Korporaal-Chef
F. Willems
1994-1997
1ste
Korporaal-Chef
F. Van Der
Verren
1997-2003
-------------------------------------------------------------------------------------------------
DE 35ste LUCHTDOEL BATTERIJ PARA-COMMANDO.
Het 35ste
Artillerie Bataljon werd opgericht op 01 juni 1951 en nam de tradities over
van de "Territoriale Dienst Bescherming tegen Vliegtuigen".
In 1992 werd het
Bataljon bewapend met "MISTRAL" (MISsile TRansportable Antiaérien Léger).
In 1994 wordt het
35ste Bataljon ontbonden, doch één batterij behouden om de 35ste
Luchtdoel Batterij Para-Commando te vormen.
De 01 juli 1994
start de Batterij met op de slagorde 8 officieren, 60 onderofficieren en 90
korporaals en soldaten, het merendeels komende van de 35 A, 62 A en de GVP
Compagnie.
De Batterij kan
onafhankelijk optreden en is uitgerust met 18 stukken MISTRAL.
De Batterij
verzekert een bescherming tegen vliegtuigen tot op een hoogte van 2.000m. De
optimale dracht bevindt zich tussen de 800 en 5.000m.
1999, een sectie
in versterking bij het 2de Bataljon van de Commandos, neemt deel
aan de NAVO operatie "Allied Harbour" in Albanië. Zij keert midden juli terug
naar België. De Batterij neemt verder deel aan dezelfde operatie als
versterking bij de 3de Regiment Lansiers Para.
Op 02 september
2002, wordt de Batterij 35AA ontbonden.
Tradities.
De Batterij
(franstalig maar met een gedeelte van het personeel nederlandstalig) heeft de
Commando tradities overgenomen : groene muts met het kenteken van de Brigade
Para-Cdo waarop twee gekruiste raketten voorkomen en dezelfde kentekens op de
kledij als deze van het 2de Bataljon van de Commandos.
Door Koninklijk
besluit van 30 juli 1994, werd het Vaandel van het 35ste Artillerie
Bataljon aan de Batterij toevertrouwd. Het Vaandel draagt de vermelding
"Veldslag van België 1940".
Sinds 1997, is de
Batterij gekoppeld met de 35ste Artillerie Para (uitgerust met
dezelfde bewapening) van het 54ste Artillerie Regiment van het
Franse Leger.
Kwartier.
De Batterij was
gehuisvest in het Kwartier KNESSELAERE te Spich in Duitsland.
Korpsoversten.
Majoor
G. Vandeweye,
Ir
1994-1996
Majoor
J-L. Hiel,
Ir
1996-1998
Majoor
D.Peeters,
Ir
1998-2000
Majoor
P. Darville
2000-2002
Korpsadjudanten.
Adjudant-Chef
L. Hillaert
1994-1996
Adjudant-Chef
L. Bauwens
1996-2002
Korpskorporaals.
1ste
Korporaal-Chef
J. Bosmans
1994-1997
1ste
Korporaal-Chef
F.
Bouckaert
1997-2000
1ste
Korporaal-Chef
S.
Jeanmenne
2000-2002
-------------------------------------------------------------------------------------------------
DE 210de LOGISTIEKE COMPAGNIE PARA-COMMANDO.
De 210de
Logistieke Compagnie werd op 01 juli 1983 te Arolsen (BSD/Duitsland) opgericht
als ondereenheid van het 18de Logistieke Bataljon. Deze Eenheid was
samengesteld uit de samenvoeging van de 210de Compagnie Materiaal
en het 107de Peloton Bevoorrading en Vervoer.
In 1994 huisvest
de Compagnie zich te Heverlee(Leuven) en wordt de 210de Logistieke
Compagnie Para-Commando.
De 01 januari,
wordt de Eenheid een onafhankelijk Korps en verzekert de logistieke steun van
de Brigade Para-Cdo.
De Compagnie is
verantwoordelijk voor de bevoorrading en het vervoer van:
- Kl I
(etenswaren);
- Kl II
(uitrusting, bewapening en materiaal);
- Kl III
(brandstoffen);
- Kl V (munitie)
ten voordele van de eenheden van de Brigade Para-Cdo. Zij is tevens
verantwoordelijk voor het onderhoud van de voertuigen van de Brigade.
Bestaande uit 10
officieren, 73 onderofficieren en 132 korporaals en soldaten, is de 210de
Compagnie als volgt samengesteld:
- een Cel Staf en
Diensten;
- een bevoorrading
en vervoer peloton bestaande uit vijf secties;
- een technisch
peloton belast met de organisatie van het werk der pelotons;
- een peloton
bevoorrading, een peloton voor het onderhoud van de voertuigen;
- een peloton
materiaal, een peloton bewaking;
- en een sectie
NSE (Nationaal Support Element) wanneer de Brigade of een eenheid van de
Brigade werkt in
het internationale midden.
1999, vanaf de 17
april, is de helft van de Compagnie in steun van het 2de Bataljon
van de Commando’s, en neemt deel aan de humanitaire operatie van de NAVO
"Allied Harbour". Einde juli keert ze terug naar België, de andere helft van
de Compagnie vergezeld het 3 de Regiment Lansiers Para naar
Albanië om de operatie "Allied Harbour" te beëindigen. Zij verblijft daar tot
half augustus.
In september 2003,
gaat ze over in het 20 Bataljon Logistiek (20 Bn Log) en wordt ontbonden.
Tradities.
De Compagnie
(tweetalig) heeft de tradities van de Commando’s overgenomen, groene muts met
kenteken van de Brigade Para-Cdo, met overdruk van de logistieke symbolen.
De kentekens op de
kledij zijn de zelfde als deze van de Commando eenheden.
Kwartier.
Sinds 1994 was de
210 Cie Log Para-Commando geinstalleerd te HEVERLEE (LEUVEN).
Korpsoversten.
Majoor
P. Vandeput
1994-1998
Majoor
F. Cotton
1998-2001
Majoor
D. Laforce
2001-2003
Korpsadjudanten.
Adjudant-Chef
F. Meulemans
1994-1998
Adjudant-Majoor
A. Toremans
1998-2003
Korpskorporaals.
1ste
Korporaal-Chef
M. Meire
1994-1997
1ste
Korporaal-Chef
J. Davidovic
1997-2002
1ste
Korporaal-Chef
G. Denis
2002-2003
Bibliografie
"GEEF ONS EEN SLAGVELD" door Carlo G.
SEGHERS
Uitgever : Didier Hatier - 1984.
"RODE MUTSEN, GROENE MUTSEN" door
Emile GENOT
Uitgever : Emile GENOT - 1986.
"GESCHIEDENIS VAN DE BELGISCHE
S.A.S., COMMANDO EN PARA-COMMANDO REGIMENTEN", par Guy de PIERPONT et André
LEFEVRE (3 volumes).
Editeur : Groupe GO & Co-1977.
Luitenant-Kolonel
SBH
P.
Lupcin
2005-2008
Luitenant-Kolonel
A. Dantinne
2008-2011
Luitenant-Kolonel SBH
Th. Hinnekens
2011-2014
Luitenant-Kolonel SBH
St. Van Den Bogaert
2014-2016
Luitenant-Kolonel
X.Van De Werve de Schilde
2016-2019
Luitenant-Kolonel SBH
S. Lindelauf
2019-2021
Luitenant-Kolonel SBH
P. Gysel
2021
Adjudant-Majoor
Adjudant-Majoor
Adjudant-Majoor
Adjudant-Majoor
